En Zor İstek

Hayaller kuruyoruz. Belki asla olmayacak, belki de fazlasıyla gerçekleşecek hayaller, bilmiyorum, ama hepimiz kuruyoruz işte. Kimimiz şu an kulağa imkansız gelen yeni spor arabayı istiyoruz, kimimiz de aileyle güzel bir tatil. Kimimiz görkemli bir evlilik istiyor, bazılarımız ise sıcak bir ev.

Kimimiz televizyonda yıldız olmak istiyor, para ve şöhret istiyor, kimimiz ise işadamı. Hepimiz medyanın bize doğru olarak tanıttığı sistematik hayatın peşinden gidiyoruz, çünkü ancak o zaman eksiklerimizi kapatacağız, değil mi?

Ne kadar basit istekler bunlar aslında? Birazcık kıvraklıkla, azıcık şans ve doğru stratejiyle istediğimiz yüzeysel isteğe, paraya ve üne ulaşabiliriz. İnsanları kullanıp, duygularını ve saflıklarını sömürüp, doğru insanları karşı karşıya getirerek acımasızca yalanlar söyleyip onları ezerek istediğimiz noktaya ulaşırız. Göründüğünden daha kolay. Tabii ki, istediğimiz bu ise.

Peki ya istediğimiz gerçek bir şeylerse? Asıl zor olan bu belki de. Asıl zor olan iyi insan olmak. İyi insan adil davranır, kendilerinin de adil ve dürüst olmasını bekler. Ancak adil insanın en büyük yanılgısı, başkalarının da kendisi gibi dürüst ve etik olduğuna inanmaktır. Az sayıda insan bu sorunu yaşar çünkü az sayıda insan gerçekten etiktir. İyiysek, belki de en zor istek kendimiz gibi insanları bulmaktır. En zor istek dürüst, anlayışlı, farklı görüşlere karşı hoşgörülü ve saygılı insan bulmak (başka insanların temel haklarını tehdit edecek unsurdaki görüşler tabii ki bu kapsamda değil). Çevreme bakıyorum, bir sürü insan var. Ancak gerçekten özveriye sahip, ne olursa olsun dürüst, bir şeyi beğenmediğinde beğenmedim diyebilecek kadar açıksözlü, din, milliyetçilik, uzay/zaman, ölüm/yaşam, cinsellik/LGBT gibi insanların konuşmadığı konularda en derin muhabbetlere girebilecek, farklı bir görüşü savunuyorsa da bunu karşısındakiyle saygı çerçevesinde belirtebilecek nitelikte, aşağılık kompleksini bastırmak adına ego tatmini peşinde koşmayan insan yok denecek kadar az. Asıl zor olan şey iyi insanları bulmak işte. Neredeyse kimseye güvenmemem bu yüzden işte. Kolay olanı, basit insanların yüzüne basit gülümsemelerle yüzeysel, metropolitan, manipüle edilmiş, parası olanlar tarafından kontrol edilen medyanın size empoze ettiğini doğru kabul edip bir yalanı yaşamak. Asıl zor olan ise bu saçmalığın farkına varabilmiş, olaylara dışarıdan bakabilen insanları bulup onlarla gerçek bir hayata atılmak.

Seçim bizim.