Uzun süredir yazmıyordum, evet.
Çeşitli sebepleri var. Öncelikle, ihtiyacım yoktu. Zombileşmiş, monotonlaşmış bir hayat sürüyordum. Bundan memnun değildim, ama bir süredir öyle olması gerekiyordu. Bu yaza kadar. Bir şeyler yeniden değişmeye başladı bu yaz. Anlatamayacağım, biraz anlasam da buraya yazmamın doğru olmayacağı şeyler. Neyse, önemli olan, tekrar kendim olmaya başladım. Tekrar hissedebilmeye başladım. İnsanları gerçekten insan yerine koymaya başladım. Biraz acı koydu öyle olunca. Yeni insanlarla tanıştım, hayatım değişti. Ya da değişmedi, hayatım zaten sanki yıllardır ‘frozen mode’ halindeydi. Bir şey buzları eritti. İçimdeki bağırma isteği, yaşama isteği, bir şeyler yapma isteği geri geldi.
Keşke her şey bu kadar kolay olsaydı. Keşke ayağa kalkıp yürümek kadar kolay olsaydı herşey. Değil. Bir şeylerin eksik olduğunu hatırladım. Öyle bir boşluk ki, ne koyarsan koy, dolmuyor. Ev, iş, aile, para, arkadaşlar… hiçbir şey onu kapatamıyor işte. Bu yüzden yeniden ‘hello world’ diyorum dünyaya.
Tekrar hoşgeldim.