Yalnız mısın sen de? Hak etmeyen insanların birlikte mutlu geçirdiği günleri görmek koyuyor mu? Sen mutlu olmayı hak ederken, asla senin kadar hak etmeyenlerin mutlu olduğunu görmeyi çekemiyor musun? İnsanların, hak eden iyi insanlara şans vermesi yerine, bomboş, beş para etmez tiplerin yanında olması, senin hak ettiğin mutluluğu onlara vermeleri dokunuyor mu?
Boşver.
Sen doğruyu yapıyorsun. Onlar yanlışsa, onların sorunu. En beklemedikleri anlarda duvara toslayacaklar. Hani o ondört şubatta gördüğün, ellerinde çiçekli, mutlu kalpli fotoğraflı çiftler var ya, o asla ayrılmayacağını düşünen aşırı mutlu çiftler var ya, bir ya da iki yıl sonra onların çoğu olmayacak. Yalnızca iyi olanlar kalacak, gerisi birbirlerine canım cicim derken bir bakmışsın, birbirini tanımayan iki insana dönüşmüşler. Yüzeysel hayatlardan ne bekliyorsun ki?
Boşver.
Onlar hayal dünyalarında, geçici yüzeysel zevkler peşinde yerlerinde sayarlarken, sen güçleniyorsun. Yalnız değilsin, senin gibi bir sürü insan var. Bir sürü, her yaşadığı acıyla deneyim kazanan, daha da yıkılmaz olan, ve zaman geçtikçe, aynı senin gibi, mutluluğu daha da çok hak eden insan var. Tıpkı bulutlu bir havada yıldızları göremediğin gibi, göremesen de oradalar, ve hava açacak.
Boşver, çünkü doğru zamanda doğru insanlarla yolun kesişecek. Şu an hatalarla kesişmiş doğrular gittikçe uzaklaşırken, bir araya gelmesi gerekenler bir araya gelecek. Şu an hak etmediklerini yaşayanlar, biz’i bu hale getirenler, hak ettikleri hayatın borcunu öderken, biz, kendimizi ve birbirimizi bulacağız.
Boşver, çünkü son gülen iyi güler.